De eerste stap in het werken aan bestaanszekerheid is het voelen van; ' ik mag er zijn', ' ik ben iemand'. Dit is overigens geen verstandelijk proces, maar puur lichamelijk. In je lichaam leer je jezelf kennen. Via je lichaam merk je waar je jezelf vast-en tegenhoud of waar je eigenlijk geen contact mee hebt. Je kunt je bewust worden van je blokkades en de verharding in je spieren voelen. Of wat je met je ademhaling doet. En je kunt je realiseren hoe het voelt om met beide benen op de grond te staan. Zo kom je weer in contact met de werkelijkheid, het hier-en nu. Dan kun je voelen dat je stevig geworteld staat in deze wereld. Hier voel je je op je gemak, mag je er zijn en voel je je thuis. Wortelen in jezelf doe je als je het leven en jezelf neemt zoals het is. Als je deze kracht niet kunt voelen dan schep je je eigen wereld, de wereld van het denken, de wereld van angst. Het enige wat je nu nog kunt doen om deze kracht weer te voelen, is echt aanwezig zijn in de situatie waarin je je bevind. Dan stap je uit de onwerkelijke wereld van het verleden en de toekomst, van gisteren en morgen. Je leven krijgt weer een ' alledaags' karakter. Je bent aangekomen op je werkelijke bestemming
