Je geschiedenis

Zo rond het eerste levensjaar, toen je totaal afhankelijk was , heeft je moeder je warmte, voedsel en steun onthouden. Ontzegging van borstvoeding is pijnlijk, maar vaak niet eens het ergste. Want wat je veel meer nodig hebt is liefde. Moederliefde in de vorm van aandacht, warmte en genegenheid. Niet dat je moeder dit niet wilde geven, maar misschien kon ze het niet geven omdat ze zelf in een stresssituatie leefde. Wellicht kon ze het ook wel geven maar was ze er met haar hart niet bij, of was ze zich niet bewust van haar tekort schieten. In ieder geval word je hierdoor weer helemaal op jezelf terug geworpen. Er zijn, maar niet mogen leven, je willen uiten, maar stil moeten zijn, huilen en geen antwoord krijgen, geen enkele reactie. Niemand die er voor jou is, geen warmte, geen genegenheid, geen nabijheid, geen koestering. Helemaal alleen gelaten zijn, afgewezen worden. Hoe je ook huilde of schreeuwde het hielp je allemaal niet. Zo’n onverdraaglijke ervaring kan je een gevoel geven dat je een ongewenst persoon bent, een gast waar men geen prijs op stelt.